Natuurbeschermers klagen er steeds vaker over. Om hun werk te kunnen doen, hebben zij geld nodig. Veel van hen kiezen ervoor om fondsen aan te vragen via specifieke aanvragen; bij overkoepelende organisaties, of stichtingen, die geld doneren aan natuurbescherming. Maar waar ze eigenlijk nooit geld voor kunnen vragen is personeelskosten. Ook worden vaak uitgesloten ‘running costs’: daaronder vallen bijvoorbeeld autokosten, kantoorkosten (internet, huur kantoor etc). Dit wordt vaak gezien als overhead kosten en dat staat nooit heel goed op een jaarrekening. Vandaar dat veel organisaties hier geen geld aan willen uitgeven en deze kosten niet honoreren. En dat is best raar…..

Want natuurbescherming is echt werk. Waar kunde voor nodig is en daar zou je, zoals bij elk werk, gewoon voor betaald moeten worden. Vaak hebben mensen toch het idee dat werken in natuurbescherming een superbaan is. En dus moet je blij zijn dat je het mag doen en zou je er niet voor betaald voor hoeven te worden. Maar natuurbescherming vergt kennis en vooral ook doorzettingsvermogen. Als een toerist naar bijvoorbeeld Afrika gaan is toch echt anders als werkend in het veld. Het is absoluut een must dat mensen betaald worden voor werk, zeker voor zo’n belangrijk werk als natuurbescherming. En om hun werk te kunnen doen, hebben ze toch echt bepaalde zaken nodig, hoe basaal ook. Een wagen bijvoorbeeld. We kunnen toch niet verwachten dat ze lopend hun werk doen; stel je voor dat er een gewond dier in een strik vastzit, dan moet je niet 8 uur hoeven te lopen om het dier te bereiken.

Het is dus van essentieel belang dat fondsenverstrekkers inzien dat ook ‘overhead’ kosten, gehonoreerd zouden moeten worden. Omdat natuurbescherming geen ‘freewheelen’ is. Het is geen hobby maar een echte job waarbij er enorm veel afhangt van hun werk.

Foto: om dieren te kunnen redden, zijn mensen nodig. En die mensen moeten betaald worden. En toch wil eigenlijk niemand daar geld aan uitgeven