Om wildlife te beschermen, is (helaas) geld nodig. Er zijn altijd conflicterende partijen: zo is er de lokale bevolking die wildlife anders ziet als wij in het Westen en het liefst ziet dat alle dieren in ieder geval van hun land verdwijnen. Dit leidt vaak tot mens/dier conflict. Dan zijn er nog partijen die de dieren willen hebben omdat ze statusverhogend zijn (dat leidt tot de vraag dat ze deze dieren als huisdieren willen hebben zoals de cheeta). En partijen die denken dat specifieke lichaamsonderdelen helend zijn tegen allerlei kwalen wat leidt tot stroperij (zoals neushoorns, pangolins en ‘onze’ katten). Het leidt er allemaal toe dat er geld nodig is om de dieren te beschermen. Hetzij door educatieprogramma’s voor de lokale bevolking of door het bouwen van veekralen voor hen, hetzij doordat je de dieren moet beschermen via politie of anti stropers units.
De vraag, wie gaat dat betalen, leidt tot heftige discussies. Want veel landen in Afrika vinden dat wij in het Westen makkelijk praten over bescherming van die dieren maar dat zij vaak het geld daarvoor moeten leveren. Zuid-Afrika publiceerde recent een rapport over de witte neushoorn in hun land. En hoewel over neushoorns, is het interessant voor feitelijk elk diersoort, vandaar dat wij er hierover berichten want elk beschermd diersoort moet beschermd worden en dit kost geld. De vraag is: hoe kom je aan dit geld.
De Zuid-Afrikaanse overheid stelt dat hun land cruciaal is in bescherming en overleving van de witte neushoorn. Door de enorme vraag vanuit o.a. Azië, hebben ze hierdoor te maken met grote syndicaten die de dieren illegaal stropen. Om de neushoorns te beschermen, moet er veel geld worden gestoken in bestrijding van de stroperij. Iets wat lastig op te brengen is voor de Regering van Zuid-Afrika. Vandaar dat ze steeds vaker een beroep doen op privé eigenaren zoals Reserves om de dieren op te nemen; dat bespaart de Regering kosten. Deze Reserves zien zich dan wel direct geplaatst voor een dilemma; neushoorns leveren geld op (bijvoorbeeld door toerisme) maar er moet ook enorm veel geld besteedt worden in anti stroperij maatregelen. Aldus het rapport spenderen privé eigenaren zoals Reserves zo’n 250 miljoen Rand per jaar voor deze bescherming en Kruger NP zo’n 3 miljoen Rand per jaar. Maar dat is niet genoeg en dus moet de staat komen met een additionele som gelds van zo’n 1.3 biljoen Rand per jaar komen. Dat is niet langer op te brengen, zo stelt de Regering. Ze stelt ook dat privé eigenaren steeds minder bereidt zijn de dieren op te nemen omdat het ze teveel geld kost alsook gevaren want de stropers werken vaak met veel geweld.
Toerisme kan dit geld niet opbrengen aldus het onderzoek. Dus moeten er andere manieren komen om geld vrij te maken. De regeringen van veel landen in Afrika, zoals ook Namibië en Zuid-Afrika, stellen dat handel in dit dier, daarom nodig is. Waardoor er meer inkomsten kunnen komen bijvoorbeeld uit trofeejacht of verkoop van de hoorn.
Lees het artikel over het rapport van Zuid-Afrika over neushoorns hier.
Foto: Tony Karumba/AFP/Getty Images
