Tijdens de laatste CITES top, waarbij praktisch alle landen van de wereld bij elkaar komen om afspraken te maken over handel in bedreigde dier- en plantensoorten, dienden een aantal Afrikaanse landen voorstellen in om in enkele bedreigde diersoorten te mogen handelen. Zo wilden Namibië, Botswana en Zimbabwe hun opgeslagen ivoor (eenmalig) op de markt brengen, wilde Namibië hun populatie witte neushoorns minder beschermd maken om zo handel (o.a. trofeejacht) mogelijk te maken, wilde Eswatini (Swaziland) een ruimere mogelijkheid om in witte neushoorns te mogen handelen; het land staat geen trofeejacht toe maar wil wel de mogelijkheid hebben om de hoorns die zij in voorraad heeft, te kunnen verkopen. Zambia diende een voorstel in waarbij de olifant in hun land, minder goed beschermd zou worden. Het dier staat nu op CITES appendice I (de hoogste bescherming) en Zambia wil dat omlaag hebben naar lijst II. Met als doel trofeejacht mogelijk te maken alsook producten van olifanten te kunnen verkopen die gedood worden in het mens/dier conflict. Al deze voorstellen werden door een overgrote meerderheid van stemmen, afgewezen. Hier waren de betrokken Afrikaanse landen woedend over; ze gaven aan dat CITES zich liet leiden door emoties maar wetenschappelijk onderzoek naast zich neer legt. De betrokken Afrikaanse landen stellen dat het in hun land goed gaat met neushoorns, giraffes en olifanten en dat handel daarin aldus gerechtvaardigd is alsook essentieel om zo inkomsten te genereren die o.a. helpen in natuurbescherming.

Boos waren enkele, vooral zuidelijke Afrikaanse landen, ook op het besluit genomen tijdens CITES om de giraffe, die in sommige gebieden in Afrika enorm in aantallen is afgenomen, beter te beschermen. Dit leidde tot een betere beschermingsstatus waardoor handel in dit dier, lastiger wordt. Enkele Afrikaanse landen, waaronder Zuid-Afrika, Namibië en Zimbabwe, stelden echter dat het met hun populatie giraffes heel goed gaat en dat ze dat ook middels onderzoek kunnen aantonen. Zij waren het dus niet eens met een hogere beschermingsstatus van dit dier in hun land.

Al tijdens CITES werd duidelijk dat vooral de landen verenigd in de SADC (zie kaartje), woedend waren op de genomen besluiten van CITES aangaande giraffes, neushoorns en olifanten in hun land. In een slotwoord vroegen ze zich hardop af wat de meerwaarde voor hen was van het CITES lidmaatschap en gaven aan het er niet bij te laten zitten. Zij werden hier bijgevallen door enkele Westerse organisaties. 1 stelde; “What gives you in the West the right to repeat the colonial mistakes of the 19th century? How dare you dictate to Africa or other former colonial areas how they should manage their natural resources?”

Nu hebben Botswana, Namibië en Zimbabwe aangegeven protest aan te tekenen bij CITES waardoor ze afstand nemen van de CITES resoluties aangaande olifanten, giraffes en neushoorns in hun land. Ze worden in ieder geval bijgestaan door 5 andere SADC landen wiens namen nog niet bekend zijn. Dit protest, bekend als ‘reservations’ zal officieel bij CITES worden ingediend op 26 november. Als de landen het echt doorzetten, betekent dit dat de betrokken landen zich niet langer hoeven te houden aan de CITES regelementen aangaande deze diersoorten en er gewoon in kunnen handelen met landen die hun protest mede ondersteunen. De Regeringen van deze landen worden ondersteund door grote groepen van de bevolking die zich eveneens hebben uitgesproken tegen de bemoeizucht van CITES en, de in hen ogen, betuttelende houding van vooral Westerse landen die bijna koloniaal aandoet.

Het is een enorm lastig dilemma. Veel natuur- en dierenorganisaties lobbyen gedurende CITES om dieren beter beschermd te krijgen en handel erin aan banden te leggen. Dit leidt ditmaal tot woede bij veel Afrikaanse landen. Als zij inderdaad dit besluit doorzetten, is dat geen goed nieuws voor wildlife. Want nu gaat handel daarin helemaal niet meer gereguleerd worden. Lees het hele artikel hier.

Afbeelding: de Afrikaanse landen die verenigd zijn in SADC en die protest aantekenen tegen CITES besluiten aangaande giraffes, olifanten en neushoorns in hun land.