Buiten Afrika is Iran het enige land waar nog met zekerheid cheeta’s leven. Deze ondersoort staat onder enorme druk en dreigt uit te sterven. Het Iranian Cheetah Society (ICS) is op dit moment bezig met een groots cameratrap onderzoek om inzichtelijk te krijgen hoeveel cheeta’s er nu nog zijn. Schattingen gaan uit van slechts 30-50 cheeta’s in Iran: daarmee is deze cheeta 1 van de meest bedreigde diersoorten ter wereld.
Van oudsher zijn de natuurgebieden Turan en Miandasht belangrijke plaatsen voor de cheeta in Iran. ICS is nu bezig om in Turan middels cameratraps inzichten te krijgen in de aantallen. Ze hebben intussen een aantal cheeta’s op foto kunnen vastleggen waaronder een moeder met 2 welpen. ICS heeft ook door sponsoring van IUCN Nl een stuk grond in Turan kunnen vrijmaken van herders en hun vee. En recent werden ook in dit gebied cheeta’s op cameratrap vastgelegd. Het is voor het eerst dat cheeta’s hier gesignaleerd zijn en dat is vreugdevol nieuws.
Ook weer cheeta sighting in Miandasht
In Miandasht is ICS al jaren actief maar hier werden al drie jaar geen cheeta’s meer gespot. Tot heden…. Parkwachters legde recent deze cheeta vast; aldus hen is het een vrouwtje en heeft zij ook twee welpen. We weten dat cheeta’s in Iran grote afstanden afleggen om van het ene beschermde gebied naar het andere te komen. Dat is niet zonder gevaar: met regelmaat worden cheeta’s op autowegen (die ze moeten oversteken) aangereden. Dat was ook het geval bij de laatste bekende cheeta die in Miandasht leefde. We hopen dus dat deze moeder Miandasht veilig kan bereiken. Daar zijn ook cameratraps geïnstalleerd dus als de familie zich hier gaat vestigen, hebben we goede hoop dat we ze op foto kunnen vastleggen.
SPOTS heeft het ICS altijd geholpen en gesteund; we zijn daarmee praktisch de enige organisatie die zich inspant voor de cheeta in Iran. Zo hebben wij bij IUCN Nl een lobby gevoerd om grond aan te kopen in Turan NP. Ook hebben wij de cameratraps gesponsord zodat het ICS hun belangrijke onderzoek kan uitvoeren en hebben we er ook voor gezorgd dat ICS natuurlijke dammen kon aanleggen in Miandasht. Dit gebied kampte met droogte waardoor prooidieren wegtrokken en daarmee dus ook roofdieren zoals cheeta’s. Deze dammen zijn inmiddels gevuld met regenwater. We hopen dat dit bijdraagt aan een betere flora en fauna die dus ook weer cheeta’s aantrekken.
