Het mooie aan SPOTS is dat wij steun geven aan veel kleinere initiatieven en projecten. Waar vaak nog de echte passie zit. Maar deze projecten krijgen vaak geen steun omdat ze ‘out of the box’ denken. Of omdat ze geen lobby kunnen voeren om gehoor te krijgen bij de grotere stichtingen. Daarom werden we zo blij van het volgende. Zeker omdat het om Iran gaat; waar natuurbeschermers al helemaal geen steun meer krijgen omdat dit niet langer mogelijk is door de sancties.
In 2019 was ik op werkbezoek in Iran, bij Iranian Cheetah Society (ICS). Toentertijd werd ICS geleid door Morteza Pourmazai die zich altijd onvermoeibaar heeft ingezet voor de cheeta in zijn land. Naast Afrika is Iran nog het enige land waar de cheeta leeft. Deze ondersoort is praktisch uitgestorven. Er leven naar schatting minder dan 30 cheeta’s in Iran. De dieren leven vooral in Turan NP en in Miandasht. Alleen is het alweer enige jaren geleden dat de cheeta zich in dit laatste gebied liet zien.
Tijdens mijn bezoek aan Miandasht, gaf een park ranger aan dat hij het idee had dat cheeta’s mede wegbleven omdat ook prooidieren wegbleven. Er was namelijk nauwelijks water. Hij vertelde dat hij naast park ranger ook boer was. En dat hij op zijn grond, natuurlijke dammen had gemaakt. Waarin water werd opgevangen wat tot veel verbeteringen leidde. Hij vroeg of SPOTS hiervoor geen sponsoring kon vrijmaken; zodat ook in Miandasht dammen gemaakt konden worden. We besloten de gok te wagen.
Door de jaren heen hebben we gezien hoe dit is uitgegroeid tot iets heel bijzonders. We ontvingen met regelmaat filmpjes die toonden hoeveel vogels maar ook gazellen zich weer lieten zien. En recent ontvingen we deze foto en onderstaande tekst die aantoont waar kleine investeringen toe kunnen leiden.
Transforming Miandasht: Small Dams for Big Change
Since 2019, the Iranian Cheetah Society (ICS) has been working tirelessly to mitigate water scarcity in Miandasht Wildlife Refuge through a series of innovative projects funded by Stichting SPOTS. Initially, 8 small dams were constructed to create seasonal ponds, providing vital water sources for gazelles and other species, including the critically endangered Asiatic cheetah’s prey.
In 2020, the project expanded to 12 dams, aimed at controlling floods and storing fresh water, while fostering vegetation growth behind the dams. These efforts have transformed Miandasht’s landscape, combating erosion and providing long-term benefits for the local ecosystem. A remarkable result of this initiative is the area now serving as a vital resting and nesting site for migratory birds, something never before seen in this arid region.
In the past two years, local communities have embraced this project, securing their own sponsors and ensuring the maintenance of the dams without external funding. Not only have they reconstructed existing dams, but they also found new locations for additional ones. Some of these dams now hold water year-round, marking a significant change for an area that once suffered from severe water shortages.
To prevent water evaporation during the scorching summer months, the park manager has introduced tankers to store water and distribute it to artificial sources around the refuge, ensuring a steady water supply for wildlife.
This ongoing collaboration between conservationists, local communities, and Stichting SPOTS shows the power of innovative conservation efforts, turning environmental challenges into opportunities for a sustainable future.
