Buiten Afrika leeft de cheeta alleen nog met zekerheid in Iran. Het dier staat daar onder enorme druk met naar schatting minder dan 30 dieren. Als deze ondersoort, de Aziatische cheeta, ook in Iran verdwijnt, is het dier uitgestorven.
In Iran wordt de cheeta eigenlijk alleen nog maar gezien in Turan NP en in Miandasht Wildlife Refuge. Echter in het laatste gebied waren al enkele jaren geen cheeta’s meer waargenomen. Tot recent. Een park ranger legde deze beelden van een cheeta moeder met welpen vast. En dat geeft hoop. Waar we als SPOTS ook blij mee zijn, is dat het erop lijkt dat ons initiatief, het bouwen van natuurlijke dammen in Miandasht, geholpen heeft.
In 2019 was Simone namens SPOTS op werkbezoek in Iran, bij Iranian Cheetah Society (ICS). Toendertijd werd ICS geleid door Morteza Pourmirzai die zich altijd onvermoeibaar heeft ingezet voor de cheeta in zijn land. Tijdens dit bezoek aan Miandasht, gaf een park ranger aan dat hij het idee had dat cheeta’s mede wegbleven omdat ook prooidieren wegbleven. Er was namelijk nauwelijks water. Hij vertelde dat hij naast park ranger ook boer was. En dat hij op zijn grond, natuurlijke dammen had gemaakt. Waarin water werd opgevangen wat tot veel verbeteringen leidde. Hij vroeg of SPOTS hiervoor geen sponsoring kon vrijmaken; zodat ook in Miandasht dammen gemaakt konden worden. We besloten de gok te wagen.
Door de jaren heen hebben we gezien hoe dit is uitgegroeid tot iets heel bijzonders. We ontvingen met regelmaat filmpjes die toonden hoeveel vogels maar ook gazellen zich weer lieten zien. Het wachten was nog op de cheeta. En nu is het dus zover. Wij zijn enorm blij met dit mooie nieuws. Dat ook voor de mensen in Iran, een teken van inspiratie en hoop is. De cheeta is van oudsher een dier dat door veel mensen in Iran wordt gekoesterd.
Copyright filmpje cheeta Miandasht: Ahmad Safarzadeh Mohit
Foto: cheeta in Iran vastgelegd op cameratraps, mede gesponsord door SPOTS
