Van alle kleine katachtigen op de Amerikaanse continenten behoren de oncilla’s tot de meest zeldzame. De oncilla is ook bekend onder de naam “tijgerkat”, wat is afgeleid van “El tigre”, dat in het Spaans verwijst naar de jaguar. Dat komt omdat het vlekkenpatroon (rozetten) van sommige oncilla’s in de verte wel iets lijkt op dat van de jaguar. De oncilla is echter stukken kleiner; het is een van de kleinste kattensoorten van Zuidelijk Amerika.
De oncilla houdt de wetenschappers bezig. Werd het dier in 2017 nog verdeeld in twee aparte soorten, werd dat in 2024 bijgesteld naar drie soorten! En het kan zo maar zo zijn dat het daar niet bij blijft. Dat er verschillen tussen de drie soorten zijn, is duidelijk. Maar veel zal nog onderzocht moeten worden. Wat we wel weten is dat de oncilla een goede klimmer is en ook, in tegenstelling tot veel van zijn familieleden, houdt van zwemmen.
In april 2017 publiceerde de Cat Specialist Group de hernieuwde inzichten wat betreft het aantal in het wild levende katachtigen; er werden op dat moment 40 verschillende wilde kattensoorten erkend. De oncilla werd verdeeld in een Noordelijke en een Zuidelijke variant; als twee verschillende soorten dus.
Door verbeterde onderzoeksmethoden is nu duidelijk dat het om drie soorten oncilla’s gaat. En het kan zo maar zo zijn dat het daar niet bij blijft. Er wordt nu erkend de Savannaoncilla, de Atlantische bosoncilla en de (nieuwe erkende soort), de Neveloncilla. De dieren leven allemaal in een ander soort leefgebied. Hierdoor hebben ze uiterlijke verschillen en vaak ook een andere manier van leven.
Leopardus tigrinus
Bij de verschillende soorten oncilla’s, zijn er lichamelijke verschillen. In de afbeelding hieronder zie je van boven naar beneden de Savanneoncilla (a), de Neveloncilla (b) en de Atlantische bosoncilla (c).
Deze savanneoncilla heeft zeker in de hetere streken vaak een dun en slank lichaam met dunne staart. Staat wat hoog op de poten wat soms de indruk geeft dat deze oncilla groter is dan in werkelijkheid. Het vachtpatroon heeft rozetten en stippen die in grootte variëren en soms banden voren zonder echt met elkaar verbonden te zijn.
Alle oncilla’s hebben zwarte ringen over hun staart lopen.
* Zwarte (melanistische) katachtigen komen het meest voor in natte tropische bosgebieden. Hoe warmer, dichtbegroeider en natter, hoe vaker ze voorkomen. In droge hetere gebieden zijn zwarte katachtigen minder voorkomend, wat is terug te zien bij de savanneoncilla.
De uitgestrektheid van het Zuid-Amerikaanse continent is enorm. Elk van de drie oncillasoorten heeft een eigen verspreidingsgebied. Dat van de neveloncilla (blauw) raakt mogelijk dat van de savanneoncilla (geelbruin) in Bolivia. De verspreidingsgebieden van de savanneoncilla en de Atlantische bosoncilla (roze) grenzen aan elkaar over nagenoeg de gehele breedte. Bovenin zijn nog enkele gebieden waarvan de verspreiding van een of meerdere oncillasoorten nog niet bekend is.
Landen:
Gebieden:
Leefomgeving:
Deze katten zijn zeer territoriaal, vooral mannetjes tegenover vrouwtjes. Dit komt omdat de drang om het territorium te verdedigen soms groter is dan de drang om te paren. Het blijkt dat de territoria 2,5 keer groter zijn dan wat te verwachten is bij een katachtige van deze grootte. Men vermoedt dat dit toe te schrijven is aan het oceloteffect. De ocelot is groter als de oncilla en daarmee een potentieel gevaar dat liever gemeden wordt. Daarom is het hebben van een groter territorium van belang. Vrouwtjes hebben kleinere territoria dan de mannetjes.
Afhankelijk van het type leefgebied zijn oncilla’s het meest actief in de nachtelijke uren, in de schemering of juist overdag. In gebieden waar veel ocelotten leven, is er gedrag om dit dier te vermijden. Oncilla’s zijn uitstekende klimmers maar blijven toch de meeste tijd op de grond omdat de meeste prooien op de grond leven. In tegenstelling tot veel andere katachtigen, zwemmen oncilla’s ook graag.
Al vertonen alle oncillasoorten in grote lijnen hetzelfde gedrag, over verder gedetailleerd gedrag per soort is daarentegen nog heel weinig bekend.
Er is niet zo veel bekend over de voortplanting van oncilla’s. Pieken in paartijd en geboortes verschillen per gebied. Kennis over de voortplanting is laag. In gevangenschap paren oncilla’s vaak hun leven lang met dezelfde partner wat niet wil zeggen dat dit in het wild ook zo is. Mannetjes reageren zeer fel op vrouwtjes wat het paren met een andere partner dan waaraan zij gewend zijn, zeer bemoeilijkt. Dit komt omdat oncilla’s zeer territoriaal zijn.
Na een draagtijd van zo’n 75 dagen, kunnen 1-4 kittens geboren worden. De kittens beginnen op een leeftijd van zo’n 5 -7 weken met het eten van vlees. Na zo’n 2-3 maanden zijn ze gespeend. De tandjes bij de kittens verschijnen na ca. 21 dagen wat later is dan bij de meeste katachtigen. Bijzonder is dat de tanden vrijwel tegelijk doorbreken, soms binnen enkele uren.
Na ongeveer 11 maanden hebben de jongen de volwassen afmetingen maar echt volwassen zijn ze tussen 1,5 en 2 jaar.
Oncilla’s zijn uitstekende klimmers en jagen naast op de grond ook in en vanuit de bomen. De prooi wordt gedood door de achterzijde van de schedel te doorboren met de hoektanden. Als eerste worden de kop en nek van een prooi verorberd. Vogels worden geplukt voordat deze gegeten worden.
In het algemeen is de savanneoncilla een opportunist die gebruikmaakt van de beschikbare prooien die in het betreffende gebied voorhanden zijn. Er staan ongeveer 28 verschillende dieren op het menu.
* Onderzoekers stellen dat alle drie de soorten oncilla’s enorm in aantallen zijn afgenomen. Zij dringen dus aan op een herziening van de status op de IUCN Rode Lijst (van vulnerable naar endangered).
Voor alle drie de soorten geldt in volgorde van belangrijkheid:
Oncilla’s kruizen vaak met andere wilde katten zoals de Pampakat. Het resultaat hiervan is dat er veel ‘kruisingen’ voorkomen en er steeds minder ‘zuivere’ oncilla’s zijn.
Jacht is verboden in Brazilië, Colombia, Costa Rica, Frans-Guyana, Suriname en Venezuela.
Onduidelijk.
Nog meer weten over de oncilla’s? Kijk dan hier.
De organisatie Tiger Cats Conservation (TCCI) spant zich in voor de oncilla.
Wil je een spreekbeurt over oncilla’s houden? Klik hier voor ons spreekbeurtmateriaal dat je direct kunt downloaden.
De wilde katachtigen staan op punt van uitsterven. Dat mogen we niet laten gebeuren. We willen immers een wereld waar generaties na ons nog kunnen genieten van deze prachtige dieren. Help ons en word donateur, adoptieouder of doe een eenmalige gift.
Het mooie aan SPOTS is dat wij steun geven aan veel kleinere
Contactgegevens
L.P. Van Mallandstraat 46
4754 AP Stampersgat
Telefoon: 06-4094 7232
E-mail: info@stichtingspots.nl